رابطع خارش بدن و سرطان چیست ؟ ایا سرطان پوست خارش دارد؟ هم خود سرطان و هم درمان های سرطان ممکن است باعث خارش شوند. خارش پوست می تواند یکی از علائم سرطان یا حتی اولین علامت سرطان باشد، گرچه دیگر علل خارش پوست، قطعاً بسیار شایع تر هستند. سرطان هایی که معمولاً با خارش همراه هستند شامل سرطان خون و لنفوم، سرطان کیسه صفرا و سرطان کبد می شوند. گرچه، ممکن است دیگر سرطان ها نیز این علائم را داشته باشند.
گرچه، متمایز کردن خارش پوست ناشی از سرطان، از خارش ناشی از موارد خوش خیم، بسیار سخت است. نکات کوچکی وجود دارند که موجب بروز سوء ظن می شوند. شما چه چیزی درباره ی ارتباط بین سرطان و خارش پوست می دانید؟
آیا سرطان موجب خارش می شود؟
آیا علائم سرطان پوست خارش است؟ با بیان دیگر ایا خارش نشانه سرطان است؟ خارش پوست مربوط به سرطان، گاهی اوقات مشابه با خارش مربوط به مشکلات پوستی یا دیگر موارد خوش خیم می باشد؛ اما مشخصه هایی وجود دارد که ممکن است موجب تمایز آنها شود. میدانید عوارض لیزر صورت زنان چیست ؟
خارش در واکنش به آب
عدم وجود راش یا تبخال (گرچه گاهی اوقات راش پوستی به علت خراش دادن مکرر اتفاق می افتد)
وجود علائم دیگری همچون یرقان (زرد شدن پوست) و علائم لنفوم (تب، کاهش وزن و تعریق شبانه)
بعلاوه، خارش مرتبط با سرطان در پایین پاها و قفسه سینه بیشتر احساس می شود و ممکن است با احساس سوزش همراه باشد.
علل خارش
التهاب مستقیم
این سرطان ها ممکن است شامل انواع مختلفی از سرطان های پوستی، سرطان های سینه همچون سرطان التهاب پستان، بیماری پاژه نوک پوستان و قطعاً هر سرطانی که به پوست گسترش (متاستاز) پیدا می کند، باشند.
تجمع نمک های صفراوی
انسداد مجراهای صفراوی یا شکستن سلولهای خونی قرمز، هر دو می توانند منجر به تجمع نمک های صفراوی در پوست شوند. این امر اغلب منجر به خارش شدید می شود.
این حالت ممکن است با سرطان لنفومی (بعلت شکسته شدن سلولها)، لوسمی، سرطان های شکمی مانند کبد، کیسه صفرا و هر سرطانی که به کبد گسترش پیدا می کند (مانند سینه، ریه، روده بزرگ و غیره) رخ دهد. در مورد تاول پوستی بیشتر بخوانید.
ترشح مواد شیمیایی
این خارش اغلب در پاها بسیار شدید است. در برخی موارد، علائم پارانئوپلاستیک همچون خارش ممکن است، هفته ها یا ماهها پیش از تشخیص سرطان هایی همچون سرطان ریه سلول های غیر کوچک یا لنفوم رخ دهند.
برخی از مواد شیمیایی آزاد شده شامل سیتوکین (مواد شیمیایی التهابی آزاد شده از سلولهای ایمنی اغلب در واکنش به لنفوم)، ماده P، نوروپپتیدها، پروستاگلاندین ها و غیره می باشند.
برخی از این مواد شیمیایی مستقیماً روی پایانه های عصبی عمل می کنند و موجب خارش می شوند، در حالیکه برخی دیگر ممکن است باعث آزاد سازی هیستامین توسط سلولهای ماست سل و مکانیسم های دیگر شوند.
تغییرات هورمونی
تغییرات هورمونی مربوط به سرطان یا درمان های سرطان ممکن است به چند روش، منجر به خارش شود. یائسگی در زنان (چه به صورت طبیعی، جراحی یا ناشی از مسائل پزشکی مانند سرطان سینه) می تواند موجب خشکی پوست شود. تغییرات هورمونی همچنین ممکن است منجر ب گرگرفتگی شود. این گرگرفتگی اغلب با تعریق همراه هستند و می توانند به آسانی منجر به خارش پوست شوند.
سرطان هایی که ممکن است موجب خارش شوند
همان طور که پیش از این اشاره شد، برخی از سرطان ها وجود دارند که نسبت به سرطان های دیگر، احتمال بیشتری دارد که موجب خارش شوند. گاهی اوقات، خارش شدید می باشد، در حالیکه در موارد دیگر ممکن است موقتی باشد یا تنها پس از دوش یا حمام آب گرم اتفاق بیفتد.
لوسمی، لنفوم و میلوم متعدد
سرطان لنفوم سلول T پوستی، هم به علت درگیری مستقیم پوست و هم بعلت ترشح مواد التهابی همچون اینترلوکین ۳۱، موجب خارش می شود. اختلالات میلودیسپلاستیک همچون پلی سیتمی ورا نیز معمولاً با خارش همراه هستند.
در لنفوم های سلول T و اختلالات میلوپرولیفراتیو، خارش پوست ناشی از در معرض آب قرار گرفتن، ممکن است سالها پیش از تشخیص سرطان نیز وجود داشته باشد.
سرطان پوست
سرطان پوست، شایع ترین نوع سرطانی است که موجب خارش پوست می شود. خارش در سرطان سلول پایه و سرطان سلول سنگفرشی، نسبت به ملانوم شایع تر می باشد.
سرطان وولوار و سرطان مقعد
خارش در ناحیه وولوار و واژن و مقعد، احتمالاً علت های دیگری دارد، اما گاهی اوقات با سرطان های این نواحی نیز مشاهده می شود.
سرطان سینه
برخلاف دیگر انواع شایع سرطان سینه، سرطان سینه التهابی در ابتدا، اغلب شبیه به راش یا عفونت سینه (ورم) می باشد.
گاهی اوقات، علائم با خارش و یک جوش کوچک شروع می شوند، که حتی پیش از بدتر شدن ممکن است با نیش حشره اشتباه گرفته شوند. بیماری پاژه ی سینه نیز ممکن است با خارش همراه باشد که اغلب مربوط به راش های پوسته ای و خشکی نوک سینه می باشند.
سرطان کبد، مجاری صفراوی، پانکراس و کیسه صفرا
هر سرطانی که با مجاری صفراوی سروکار داشته باشد، ممکن است منجر به انسداد و در نتیجه تجمع نمک های صفراوی در پوست شود. به ویژه در سرطان پانکراس، این موضوع در سرطان های واقع شده در سر پانکراس بیشتر شایع می باشد. دیگر علائم ممکن است شامل زردی، شکم درد و تجمع مایع در شکم باشند.
سرطان متاستاتیک
سرطان متاستاتیک پوست (متاستازهای پوست) ممکن است با خارش همراه باشند. در زنان، سرطان سینه شایع ترین منبع متاستازهای پوستی می باشد؛ در مردان، سرطان ریه شایع تر می باشد. سرطان های دیگر مانند سرطان روده بزرگ و غیره نیز ممکن است به پوست سرایت کنند.
متاستازهای کبد نیز ممکن است منجر به خارش شوند، که شبیه به خارش مربوط به سرطان های اولیه کبد می باشند.
خارش ناشی از درمان های سرطان
بسیاری از روش های درمانی سرطان می توانند منجر به خارش شوند. شایع ترین آنها شامل درمانهای هدفمند و برخی از داروهای ایمونوتراپی، به ویژه اینترفرون و اینترلوین ۲ می باشند. بسیاری از داروها می توانند منجر به واکنش های آلرژیک یا التهاب کبد شوند که به نوبه ی خود منجر به خارش می شوند.
پرتو درمانی نیز به ویژه در زمانی که پوست شروع به بهبود می کند، معمولاً منجر به خارش می شود.
کنترل
کنترل خارش ناشی از سرطان، در بهبود کیفیت زندگی بسیار مهم است، به ویژه زمانی که خارش بسیار شدید باشد. اغلب اوقات، درمان سرطان زمینه ای، خارش را کاهش می دهد. گرچه اینکار در سرطان های پیشرفته همیشه امکان پذیر نیست. بهبود خارش ممکن است زمان بر باشد. در مورد افزایش دائمی حجم لب بیشتر بدانید.
اقدامات سبک زندگی
اقدامات ساده برای کنترل خارش پوست ناشی از درمان سرطان، می تواند شامل موارد زیر باشد:
- هیدراته ماندن پوست
- استفاده از کرم ها و لوسیون های با کیفیت (اجتناب از محصولات معطر)
- استعمال جوش شیرین یا مخلوط های جو دو سر به پوست
- استفاده از دستگاه بخور در صورت خشکی هوای خانه
- اجتناب از تراشیدن مو
- حمام در آب ولرم به جای آب داغ
- سعی در محدود کردن حمام به چند روز یکبار، به جای حمام روزانه و اجتناب از نشستن در وان بیش از ۳۰ دقیقه
- اجازه دهید پس از حمام پوست شما به طور طبیعی خشک شود، و از مالیدن پوست با حوله خودداری کنید.
- پوشیدن لباس راحت و گشاد
- اجتناب از لباسی که موجب اصطکاک می شود و یا زبر است، لباس های لینن و کتان به الیاف مصنوعی، ترجیح داده می شوند.
- پایین نگه داشتن ترموستات یا تهویه هوا برای کاهش تعریق(تعریق می تواند خارش را تشدید کند).
- پرت کردن حواس خود مانند گفتگو، موسیقی یا هرچیزی که ذهن شما را از خارش دور کند.
- کوتاه نگه داشتن ناخن ها برای جلوگیری از خراش دادن پوست به هنگام خواب
- استفاده از حشره کش زمانی که در بیرون از خانه به سر می برید.
- کاهش استرس، چرا که استرس عاطفی می تواند موجب شدیدتر شدن خارش شود.
اجتناب از خاراندن، بسیار مهم است. اما اغلب گفتن آن راحت است. برای تسکین خارش شما می توانید ناحیه را ماساژ دهید، آن را به آرامی فشار دهید و یا از کمپرس های سرد استفاده کنید.
داروها
داروهای مختلفی وجود دارند که برای تسکین خارش استفاده می شوند. پیش از استفاده از داروهای بدون نسخه، حتما با آنکولوژیست خود صحبت کنید. برخی از داروها می توانند با درمان های سرطان تداخل داشته باشند.
برای مثال، بنادریل (دیفن هیدرامن) با اثرات داروی سرطان سینه (تاموکسیفن) تداخل دارد. گزینه های درمانی شامل موارد زیر می شوند:
- آنتی هیستامین
- داروهای استروئیدی خوراکی یا موضعی
- داروی ضد تهوع زوفران
- کوئستران (یک گیرنده اسید صفراوی که ممکن است برای افرادی که خارش ناشی از متاستازهای کبد یا تومورهای مسدودکننده مجاری صفرای دارند، مفید باشد.)
- مهارکننده های جذب مجدد سروتنین مانند پاروکستین
- مهارکننده های جذب مجدد سروتونین –نورپی نفرین مانند دولوکستین
- نورونتین (گاباپنتین)، داروی تشنج یا رمرون (میرتازاپین)، داروی ضدافسردگی که ممکن است برای خارش شدید مربوط به لنفوم های سلول T مفید باشد.
- اپریپیتانت (امند)، دارویی که اغلب برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی استفاده می شود. این دارو یک آنتاگونیست ماده P می باشد.
- قرص تاگامت (سایمیتدین) همراه با یا بدون آسپیرین ممکن است به خارش مربوط به لنفوم هوچکین کمک کند.
کلینیک زیبایی دکتر گیتا مجید زاده